Filmy wojsko, film czarno-biały

Historia przyjaciół służących w eskadrze Królewskich Sił Powietrznych we Francji.

Klasyka polskiej kinematografii. Serial Konrada Nałęckiego powstał na podstawie książki Janusza Przymanowskiego, który jest także współautorem scenariusza. Nakręcono trzy serie przygód załogi „Rudego” – łącznie 21 odcinków. PRL-owskie władze chętnie traktowały serial jako materiał propagandowy, prezentujący obowiązującą wówczas wersję historii z polsko-radzieckim sojuszem na pierwszym planie. Janek wstępuje w szeregi Wojska Polskiego do oddziału wojsk pancernych. Zostaje włączony do załogi czołgu o numerze 102. Wraz ze swoimi wiernymi towarzyszami broni Olgierdem, Gustlikiem, Grigorijem i psem Szarikiem rusza wyzwolić ojczyznę. Dla dzisiejszego widza „Czterej pancerni i pies” pozostają znakomitą produkcją wojenno-przygodową. Zrealizowane z rozmachem sceny batalistyczne, trzymająca w napięciu akcja, zabawne dialogi i przede wszystkim doskonałe postacie stworzone przez wybitnych aktorów – to nieprzemijające wartości serialu.

Akcja dzieje się podczas drugiej wojny światowej. Dzielna II Armia Wojska Polskiego dotarła już do Nysy Łużyckiej. Trwają przygotowania do jej sforsowania a na drugim brzegu rzeki czai się wróg. Podpułkownik Wacław Czaprak podejmuje decyzję o ataku, pomimo że jego kompania nie jest przewidziana do udziału w forsowaniu Nysy. Do akcja wkracza prokurator wojskowy…

Grupka ludzi leci na Księżyc. Po wylądowaniu miejscowi biorą ich do niewoli.

Jest 1941 rok, gdy młody Staszek ucieka z niemieckiej niewoli i przedostaje się na radziecką stronę frontu. Okazuje się, że jest niezwykle podobny do schwytanego przez Rosjan porucznika Abwehry Hansa Klossa. Po raz pierwszy polscy widzowie zobaczyli Hansa Klossa w Teatrze Telewizji. Od 1965 do 1967 roku zostało wyemitowanych 14 spektakli o agencie J-23. Spodobały się tak bardzo, że natychmiast zapadła decyzja o produkcji serialu telewizyjnego Stawka większa niż życie.

Wiosna 1945 roku. Oddziały I Armii Wojska Polskiego zbliżają się do Wału Pomorskiego. Brnąc przez błoto, zalane leśne trakty mozolnie zbliżają się do Kołobrzegu. Niemcy nie zamierzają poddać się bez walki i zacięcie bronią swych pozycji. Kompania dowodzona przez porucznika Kotarskiego, której radiowy kryptonim brzmi „Jarzębina”, bierze czynny udział w zmaganiach. Żołnierze są już zmęczeni walką. Chcą wracać do swoich najbliższych, marzą o spokojnym, cichym, własnym kawałku ziemi. Po wkroczeniu do Kołobrzegu walki toczą się o każdy dom, każdy pokój, każdy skrawek ziemi. Po ciężkim boju polscy żołnierze wypierają hitlerowców z miasta i dochodzą do Bałtyku. Niestety nie wszyscy. Nie ma wśród nich już porucznika Kotarskiego i wielu jego towarzyszy.

Połowa kwietnia 1945 roku. Armie Sprzymierzonych zmierzają nieuchronnie w stronę Berlina. Jedna z kompanii Wojska Polskiego ma za zadanie dokonać rozpoznania bojem przeprawy przez Odrę. Kompanię tworzą zaprawieni w walkach weterani jak kapral Wojciech Naróg (Wojciech Siemion), porucznik Kaczmarek (Krzysztof Chamiec). Wśród pozostałych żołnierzy są także między innymi młody AK-owiec – uczestnik powstania warszawskiego, wysiedleńcy z kresów oraz dowódca major Polak (Nikołaj Rybnikow).