Filmy biseksualizm, narkotyk, policja

Dwoje dziennikarzy ginie po ukazaniu się publikacji na temat handlu kobietami w Szwecji. Główną podejrzaną staje się genialna hakerka Lisbeth Salander.

29 września 1966 roku, szesnastoletnia Harriet Vanger zniknęła bez żadnego śladu. Niemalże czterdzieści lat później Henrik Vanger zleca dziennikarzowi, Mikaelowi Blomqvistowi, nietypowe zdanie. Przemysłowiec chce, aby ten napisał kronikę rodzinną Vangerów, co ma być tylko przykrywką do rozwiązania zagadki zniknięcia Harriet. Mikael będący na życiowym zakręcie oraz przechodzący kryzys wartości, rezygnuje z obowiązków zawodowych w czasopiśmie Millennium i podejmuje się tego zadania wspólnie z młodą hakerką - Lisbeth Salander.

101 to kod pocztowy Reykjaviku, gdzie jest wiele barów, kafejek i spelunek,w których toczy się nocne życie. Tam właśnie Hlynur spędza swoje ostatnie dni i podrywa dziewczyny, jeśli akurat nie awanturuje się w mieszkaniu swojej matki i nie czeka na darmowe posiłki. Hlynur ma 25 lat i żadnego celu w życiu. Ale gdy pewnej zimy matka zaprasza na święta Lolę, swoją hiszpańską nauczycielkę flamenco (w tej roli Victoria Abril), wszystko się zmienia. Żyjąc z zasiłku, bezpieczny w domu swojej matki, Hlynur nigdy nie czuł pragnienia wyjścia poza granice tego mikrokosmosu, któremu na imię 101 Reykjavik. Zdecydowany za wszelką cenę opierać się dorosłości, szybko odkrywa, że życie ma wobec niego własne plany.

Lato w Nowym Jorku nigdy nie było bardziej upalne niż w 1977 roku - temperatura utrzymywała się niezmiennie powyżej 40 stopni Celsjusza. Działy się wtedy rzeczy wielkie i straszne. Na miasto spadła plaga kradzieży. Yankees wygrali mistrzostwa świata w baseballu. Trwało dyskotekowe szaleństwo, eksplodował punk rock. Noce spędzano w kultowych klubach 'Studio 54' i 'Plato's Retreat'. Ale kiedy nadchodziła noc, nadchodził też strach - w Nowym Jorku pojawił się psychopata, strzelający z rewolweru kaliber 44 do przypadkowych ludzi. Morderca, nazwany przez prasę "Syn Sama" ("Son of Sam"), dokonał serii potwornych mordów. Nowy Jork ogarnęła panika. Z właściwą sobie wirtuozerią Spike Lee tworzy panoramiczny obraz wydarzeń tamtego lata - lata Sama. "Mordercze lato" pokazuje, w jaki sposób pod wpływem morderstw Syna Sama dezintegruje się życie na Bronksie, zaufanie zmienia się w strach, a przyjaciele stają się wrogami. Film opowiada prawdziwą historię. "Stare, dobre czasy" - mówi z ironią i nostalgią na początku filmu legendarny dziennikarz Jimmy Breslin, wspominając Nowy Jork 1977 r., kiedy narkotyki i przemoc były wszechobecne, a całe miasto żyło w strachu przed Synem Sama. Breslin otrzymywał listy od Syna Sama, czyli Davida Berkowitza. Zanim jednak Berkowitz został złapany, zabił 6 osób i 7 ciężko ranił.

Grady Trip, 50-letni brytyjski profesor angielskiego ma wiele problemów, z którymi musi sobie poradzić w ciągu jednego weekendu: nieukończona powieść (nie napisał nic od czasu swojego wielkiego bestselleru sprzed 7 lat!), skradziony samochód, zamordowany psiak przełożonego, student o skłonnościach samobójczych, żona, która się wyprowadziła, kochanka w ciąży.

George Dummurrier (Jean Sorel) jest lekarzem i właścicielem prywatnej kliniki. Jego żona, Susan (Marisa Mell) ma ciągłe pretensje, że praca jest dla niego ważniejsza od niej. Susan ma problemy zdrowotne, cierpi na astmę. George właśnie wyjeżdża na spotkanie z potencjalnym inwestorem. Szuka pieniędzy, gdyż jego klinika ma problemy finansowe. Tak naprawdę jedzie spotkać się z kochanką. W trakcie spotkania otrzymuje telefon. Jego żona w wyniku gwałtowanego ataku astmy zmarła. Kilka dni po śmierci żony, w klubie nocnym, ku swojemu wielkiemu zaskoczeniu, widzi striptizerkę, która jest idealnym sobowtórem Susan. Oszołomiony jej widokiem postanawia się z nią spotkać.

Thriller erotyczny rozgrywający się w plenerach południowej Francji. Sarah (Charlotte Rampling), angielska autorka kryminałów, ma na koncie serię bestsellerów, które przyniosły jej sławę i pieniądze, ale nie zaspokoiły twórczych ambicji. Jest sfrustrowana i zniechęcona. Rozmawia o tym ze swym wydawcą, Johnem (Charles Dance), a ten proponuje, by oderwała się od codzienności i wyjechała na czas pisania kolejnej książki do jego domu w Prowansji. Wraz ze zmianą miejsca akcji zmienia się też kolorystyka filmu - zgaszone, surowe barwy Londynu ustępują miejsca ciepłym, rozświetlonym kolorom Luberon, gdzie autorka odpoczywa i szybko rozpoczyna pracę nad nową powieścią. Jej spokój zostaje jednak zburzony niezapowiedzianym przyjazdem córki Johna, Julie (Ludivine Sagnier). Zuchwałe zachowanie młodej dziewczyny i jej całkowity brak jakichkolwiek zahamowań bardzo irytują Sarah, co w końcu doprowadza do wzajemnej wrogości. Im dłużej jednak pisarka obserwuje dziewczynę, tym bardziej jest jej ciekawa. A ciekawość podsyca wyobraźnię, wyzwala seksualne sny i marzenia...