Filmy chłopiec, relacja matka-syn, nauczyciel

Eugene jest niezwykle zorganizowanym człowiekiem, wszystko w jego życiu ma swoje miejsce. Jest nauczycielem w jednej ze szkół, uczy między innymi Trevora, syna Arlene McKinney. Pewnego dnia, Eugene zadaje dzieciom pytanie: Rozejrzyj się wokół siebie i spróbuj naprawić to, co ci się nie podoba. Czy można naprawić ludzi? Tylko Trevor poważnie podchodzi do zagadnienia, wymyśla system, który ma za zadanie niesienie pomocy innym ludziom.

Cinema Paradiso opowiada historię znanego włoskiego reżysera Salvatore (w tej roli Jacques Perrin), który po latach powraca pamięcią do czasów dzieciństwa spędzonego w małym sycylijskim miasteczku. Cały świat zaaferowany jest wydarzeniami politycznymi po II wojnie światowej, jednak tutaj, w prowincjonalnym miasteczku, ludzie żyją swoimi sprawami, a ich jedyną rozrywką są filmy wyświetlane w kinie parafialnym „Paradiso”. Toto (Salvatore Cascio), jak nazywają w mieście małego Salvatore, przyjaźni się z miejscowym kinowym operatorem Alfredo (Philippe Noiret), który wprowadza chłopca w magiczny świat ruchomych obrazków. Toto dzień po dniu spędza w ciemnej kinowej sali, chłonąc pojawiające się na ekranie obrazy i marząc o samodzielnym robieniu filmów. Kino staje się także dla niego źródłem pierwszych miłosnych doświadczeń. Oto pojawia się Elena, najpiękniejsza dziewczyna w miasteczku, w której zapatrzony w filmowe romanse Toto szaleńczo się zakochuje.

Ali (Amir Farrokh Hashemian) i Zahra (Bahare Seddiqi) są pochodzącym z bardzo biednej rodziny rodzeństwem. Pewnego dnia chłopak gubi buty swojej siostry. Dzieci wpadają w panikę. Wiedzą, że rodziców nie stać na nową parę. Postanawiają więc wymieniać się tą, która im pozostała. Zahra chodzi w niej do szkoły na pierwszą zmianę, potem buty przejmuje Ali. Zahra niespodziewanie dostrzega swoje buty na nogach koleżanki i postanawia odebrać swoją własność. Dzieci rezygnują z realizacji planu, kiedy odkrywają, że dziewczynka ma niewidomego ojca. Wciąż jednak pozostaje nierozwiązany problem: skąd wziąć brakującą parę butów?

Will to niepoprawny "młodzieżowy" obibok, który unika wszelkiej odpowiedzialności i problemów, takich choćby jak... "męczące" dzieci. Wszystko się zmienia, gdy Will spotyka Marcusa - dziwacznego dwunastolatka, który daje mu niezłą lekcję życia. Adaptacja popularnej książki Nicka Hornby'ego jest pełną humoru historią przyjaźni, która przekonuje nas, że mężczyźni też czasem cierpią z miłości.

Po przeprowadzce rodziny z Berlina do Polski młody chłopak zaprzyjaźnia się ze swoim rówieśnikiem zza płotu, nie wiedząc, że ten jest żydowskim więźniem.

Greg zaczyna naukę w gimnazjum. Razem ze swoim kumplem Rodrickiem chcą stać się sławni i zapisać się w szkolnych księgach. Gregowi wydaje się, że przyczyną ich ciągłych porażek jest Rodrick, lecz to on zaczyna być szkolną gwiazdą, a Greg staje się nielubiany.

Film Mój przyjaciel delfin jest opartą na faktach rodzinną opowieścią o Winter, młodej samicy delfina, która straciła płetwę w pułapce na kraby, oraz Sawyerze, introwertycznym jedenastolatku, który zaprzyjaźnia się z Winter. Sawyer spotyka uratowanego delfina w Clearwater Marine Aquarium, morskim centrum rehabilitacji. Chłopiec namawia przyjaciół i rodzinę, by ratować Winter. Przekonuje nowatorskiego lekarza do stworzenia sztucznej płetwy, dzięki której delfin będzie znowu pływać. Winter zagrała w filmie samą siebie.

Akcja filmu toczy się we Włoszech. Poznajemy historię dwóch osób. Pierwszy z nich jest synem wieśniaka (Gerard Depardieu), drugi właściciela ziemskiego (Robert De Niro). Fabuła filmu skupia się na powstawaniu faszyzmu, reakcji wieśniaków popierających komunizm, oraz na tym, jak te zmiany wpływają na przeznaczenie tych dwóch mężczyzn.

W czasach, kiedy tysiące rodzin szuka swej Ziemi Obiecanej w Ameryce, rodzina McCourtów wybiera drogę powrotną - do Irlandii, do Limerick, gdzie wiecznie pada deszcz. Życie tu jest jeszcze trudniejsze, ale przynajmniej Angela McCourt, matka gromadki dzieci, z których wielu nie dane będzie przeżyć kilku nawet lat, ma, z kim porozmawiać. Katolicka rodzina wybaczyła jej, że wyszła za protestanta i pijaka, matka i siostra wspierają ją jak mogą, choć czasem trzeba prosić o pomoc organizację dobroczynną. Zwłaszcza, że Malachy, ojciec rodziny nie potrafi jej utrzymać, a po kilku latach ostatecznie ją opuszcza. Losy rodziny McCourtów i zarazem swoje życie opisuje najstarszy syn Angeli, Frank.

Trzeci film wyreżyserowany przez Federico Felliniego obrazuje historię pięciu przyjaciół, zbliżających się już do progu 30 lat. Żyją oni niezobowiązującym, "dziecięcym" życiem, wymigując się od poważnych obowiązków oraz pracy, od których preferują szwędanie się po nocach i grę w bilard. Wszystko zaczyna się jednak komplikować, kiedy Fausto (Franco Fabrizi) się żeni, a od Alberto (Alberto Sordi) odchodzi siostra zostawiając jego i matkę niemal bez środków do życia. Przyjaciele zdają sobie sprawę, że trzeba znaleźć pracę i zmierzyć się z "dorosłym" życiem. Nie okaże się to jednak proste.